FIC BURN

CUT18+

CHAPTER 3

มินฮยอนไม่รอช้าก้มลงซุกไซร้ซอกคอของคนใต้ร่างริมฝีปากที่ดูดดึงคอของอีกฝ่ายด้วยความรุนแรงพร้อมๆกับฟันคมที่กัดลงบนคอของอีกฝ่ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า แจฮวานพยายามสะบัดข้อมือให้หลุดจากพันธนาการของคนตรงหน้า แต่ดูเหมือนการกระทำนั้นจะเสียเปล่า

“ไอ้เหี้ย ปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะ ไอ้สัส !! มึงจะกัดคอกูทำไม ปล่อยกู !!” ไร้ซึ่งการตอบรับทางคำพูดแต่การกระทำกลับเป็นการตอบรับแทน มินฮยอนผละออกจากคอของเขา ริมฝีปากสีเชอรี่ประกบกับริมฝีปากเล็กที่เอาแต่พ่นคำด่า เรียวลิ้นค่อยๆสอดแทรกเข้าไปในโพลงปากของอีกคนแต่ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะไม่ให้ความร่วมมือ

มือข้างที่ว่างของมินฮยอนค่อยๆเคลื่อนไปที่สาบเสื้อ นิ้วเรียวค่อยๆปลดกระดุมของคนด้านล่างทีละเม็ด ไล่จากกระดุมเม็ดล่างค่อยๆไล่ระดับขึ้นสูงขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่กระดุมเม็ดสุดท้ายจะถูกปลด

มินฮยอนลูบไล้หน้าท้องที่ราบเรียบของคนด้านล่างเบาๆเพื่อเป็นการปลุกอารมณ์ ค่อยๆลูบขึ้นเรื่อยๆจนหยุดลงที่เม็ดสีทับทิมที่ตั้งชูชันเรียกร้องให้เขาสัมผัสมัน มือเรียวค่อยๆบดขยี้เบาๆเพื่อให้อีกฝ่ายโอนอ่อนตามแรงอารมณ์

“อะ...ไอ้เหี้ย” ไม่รอช้าเมื่อคนใต้ร่างเผลอสบถออกมา เขาก็ก้มลงปิดปากอีกคนด้วยริมฝีปากทันที ส่งลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นเล็กของอีกฝ่าย ดูดดึงด้วยความรุนแรงนานหลายนาที รสจูบที่ปราศจากความอ่อนโยนก็สิ้นสุด เขาผละออกจากริมฝีปากอย่างเสียดาย แต่ก็ต้องยอมอดเปรี้ยวมากินหวาน เพราะดูเหมือนว่ากระต่ายป่าเหมือนจะขาดอากาศหายใจ

“ปะ...ปล่อย ปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะ ไอ้เหี้ย”

“คำก็เหี้ย สองคำก็เหี้ย ไม่ใช่เหี้ยอย่างกูรึไงที่เป็นผัวมึง” มินฮยอนตอบอีกคนด้วยคำพูดรุนแรงเช่นเดียวกัน เสื้อเชิ้ตของคนใต้ร่างถูกกระชากออกจากตัวอย่างแรง ก่อนที่กางเกงยีนส์จะถูกรูดซิบลง

มินฮยอนส่งมือเข้าไปบีบเค้นแกนกลางของอีกฝ่าย บีบคลึงเบาๆก่อนจะค่อยๆเพิ่มความแรงขึ้นเรื่อยๆ แจฮวานสะดุ้งทันทีที่รับรู้ถึงมืออีกฝ่ายที่ค่อยๆเค้นคลึงแกนกลางของตนเอง ริมฝีปากเผลอส่งเสียงครางออกมาเบาๆอย่างห้ามไม่อยู่

“อะ...อ๊า ไอ้ หะ...เหี้ย ย ย ย” มินฮยอนที่เห็นอีกฝ่ายพยายามสะกดกลั้นเสียงครางแสยะยิ้มอย่างพอใจ ก่อนที่จะถอดกางเกงของอีกฝ่ายและอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายที่ปดปิดตัวตนไว้อย่างหมิ่นเหม่

“พะ...พอแล้ว กูขอโทษ ปล่อยกูเถอะนะ มะ...ไม่เอา” แจฮวานร้องขออีกฝ่ายด้วยเสียงสั่นๆ ยอมแล้ว....เขายอมลดทิฐิเพื่อขอโทษอีกฝ่ายก็ได้ ถ้าหากอีกฝ่ายยอมหยุด แต่ดูเหมือนว่าคำขอร้องของเขาจะไม่เป็นผล เมื่ออีกฝ่ายนั้นเลือกที่จะสานต่อเรื่องนี้ให้จบ

มินฮยอนใช้ริมฝีปากหยอกล้อกับเม็ดสีทับทิมอย่างเพลิดเพลิน เสียงหยาบโลนที่ดังแว่วออกมาเบาๆทำให้แจฮวานรู้สึกอายและโมโหตัวเองที่ทำอะไรไม่ได้ เขาคงไม่รอดเงื้อมมือของอีกฝ่ายแน่นอน หากอยากจะหยุดก็ต้องยอมโอนอ่อนผ่อนตาม ถึงแม้ตัวเองจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบและเป็นฝ่ายเจ็บ แต่หากดิ้นรนที่จะหนี อาจจะเจ็บกว่าที่เป็นอยู่

มินฮยอนสะกิดเม็ดสีทับทิมของอีกฝ่ายมืออีกข้างยังคงกอบกุมอยู่ที่แกนกลาง เสียงครางหวานหูค่อยๆดังแว่วออกมาเป็นระยะ ดูเหมือนว่าเจ้ากระต่ายป่าตัวนี้จะหายพยศกับเขาแล้ว

“เลิกพยศแล้วมามีความสุขกันดีกว่าไหม นายเองก็คงไม่อยากเจ็บยิ่งกว่าไม่ใช่รึไงแจฮวานอา” คำพูดหวานหูออกมาจากริมฝีปากของมินฮยอน แน่นอนว่าประโยคที่เขาบอกนั้นก็เป็นแค่คำพูดที่มีไว้เพื่อให้อีกฝ่ายนั้นผ่อนคลายและโอนอ่อนผ่อนตามแค่นั้นเอง

“อะ อ๊า !! บะ...เบาๆ ไอ้เหี้ย !! กูบอกว่าเบาๆไง” แจฮวานตะโกนด่าอีกคนที่ส่งนิ้วมือเข้าไปยังช่องทางด้านหลัง โดยที่ไม่เบาแรงเลยซักนิด

“โทษที นึกว่าที่ทำไปเมื่อคืนจะช่วยให้เข้าง่ายขึ้น” มินฮยอนยกยิ้มขำๆกับท่าทางแตกตื่นของกระต่ายตรงหน้า

“มะ...มึง ถ้าหากกูยอมให้มึงเอาครั้งนี้ ถือว่าเรื่องก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดขึ้นแล้วมึงลบรูปบ้าๆพวกนั้นทิ้งได้ไหม ปล่อยกูไปเถอะนะ กูอยากอยู่คนเดียวเหมือนที่ผ่านมา”

มินฮยอนผละจากการโฟกัสช่องทางด้านหลังมามองหน้าอีกคน อยากให้จบแค่นี้งั้นหรอ.... มันคงไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ

“ได้สิ เดี๋ยวกูลบรูปพวกนั้นทิ้งให้ หลังจากเรื่องวันนี้เราสองคนจะต่างคนต่างอยู่”

“มึงพูดแล้วนะ ห้ามคืนคำนะสัส”

“เออ”

แจฮวานจะยอมเสี่ยง ถึงแม้ว่าเปอร์เซ็นต์ที่อีกฝ่ายจะลบนั้นจะน้อยนิดก็ตามที

มินฮยอนส่งนิ้วเข้าไปเบิกทางช่องทางเล็กๆที่กำลังขมิบรอเขาอยู่ทันที นิ้วเรียวยาวค่อยๆกดลึกเข้าไปอย่างช้าๆ จากหนึ่งเพิ่มเป็นสองและเพิ่มเป็นสามนิ้วตามลำดับ ก่อนจะหมุนไปรอบๆช่องทางที่ขมิบถี่รัว เขาอยากรู้ว่าอีกฝ่ายจะทำสีหน้ายังไงเมื่อถูกเล้าโลมตอนมีสติแบบนี้

ใบหน้าชื้นเหงื่อของแจฮวานเชิดขึ้น ปากเล็กกัดลงเบาๆเพราะความรู้สึกแปลกๆที่ตีตื้นขึ้นมาอย่างกระทันหัน เสียว...จนอดกลั้นเสียงครางไว้ไม่อยู่

“อ๊า มึง ตะ...ตรงนั้น ระ...แรงๆหน่อย” แม่งเหี้ยจริงๆ ที่ต้องมานอนครวญครางใต้ร่างผู้ชายด้วยกัน แถมยังเอ่ยขอให้อีกคนส่งนิ้วสัมผัสตรงส่วนนั้นแรงๆอีก

“หืมมมมมมม ตรงไหนนะครับน้องแจฮวาน ไหนลองบอกพี่มินฮยอนหน่อยซิ” ไอ้สัส... เวลาแบบนี้ยังจะกวนตีนอยู่อีก มึงอยากได้ยินนักใช่มั้ย ได้ !!

“พี่มินฮยอนครับ น้องแจฮวานไม่ไหวแล้ว ช่วยน้องหน่อยนะ”

น็อคเอ้าท์ คิมแจฮวาน 1-0 

มินฮยอนหยุดนิ่งชั่วขณะมองใบหน้าอีกฝ่ายที่ส่งสายตาอ้อนๆมาให้พร้อมกับประโยคร้องขอน่ารักๆที่ออกมาจากริมฝีปากเล็กนั่น อันตรายจริงๆของเล่นชิ้นนี้อันตรายทุกอย่าง แต่ยังไงเจ้าของอย่างเขาก็อันตรายกว่าอยู่ดี

มินฮยอนกระแทกนิ้วตรงจุดกระสันของอีกฝ่ายแรงๆ ก่อนที่จะถอนนิ้วออกมา มือเรียวเหวี่ยงกางเกงและชั้นในออกจากตัวอย่างลวกๆ ก่อนจะจ่อแกนกลางของตัวเองไปที่ปากทางที่เชิญชวนเขาอย่างบ้าคลั่ง

ให้ตายเถอะ เขจาไม่เคยรู้สึกตื่นเต้นและมีอารมณ์ร่วมขนาดนี้มาก่อนเลย ถึงแม้คนใต้ร่างจะอ่อนประสบการณ์เรื่องบนเตียงก็เถอะ

มินฮยอนค่อยๆกดแกนกลางเข้าไปอย่างช้าๆ เสียงครางของอีกฝ่ายดังก้องอยู่ในหัว ก่อนที่เขานั้นจะทนไม่ไหวเผลอกระแทกตัวเข้าใส่อีกฝ่ายอย่างแรง

“เจ็บ !! ไอ้เหี้ยเอ๊ย อะ...เอาออกไปก่อนได้ไหม กูเจ็บ ฮึก” ร้องไห้งั้นเหรอ... มินฮยอนมองกระต่ายน้อยที่อยู่ใต้ร่าง มือข้างที่รวบแขนอีกฝ่ายไว้ค่อยๆปลดปล่อยพันธนาการ ก่อนที่จะเอื้อมมือไปลูบหัวอีกคนอย่างแผ่วเบา

“โทษที ก็มึงมันน่าเอา ใครบอกให้ทำหน้าอ้อนกู”

“ก็มึงนั่นแหละ จะให้กู อ๊ะ! เรียกว่าพี่ทำไม อ๊า” เด็กไม่ดีต้องโดนลงโทษ มินฮยอนกระแทกใส่อีกฝ่ายเป็นบทลงโทษ

“กูบอกให้เรียกกูว่าไรนะ ถ้ามึงยังไม่เรียกกูจะกระแทกใส่ไม่ยั้งเลย” ไอ้เหี้ย.... เผด็จการ มึงมันเหี้ยจริงๆ จบเรื่องนี้เมื่อไหร่กูจะมาเอาคืนแน่

“พี่มินฮยอน”

“ว่าไงครับน้องแจฮวาน”

“สัส !! จะทำก็รีบทำ ง่วงนอนแล้ว” สบถเสร็จเจ้าตัวก็กรอกตาไปมาอย่างรำคาญ

 “อ่าห์ !! แจฮวาน พี่ทนไม่ไหวแล้ว ขอกระแทกแรงๆนะครับ” มินฮยอนบอกอีกฝ่ายก่อนที่จะสวนสะโพกใส่ช่องทางที่บีบรัดอย่างแรงและรัว

“อะ อ๊ะ อ๊า !! บะ...เบาๆ พี่มินฮยอ...น มะ...ไม่ไหวแล้ว อ๊า!!”แจฮวานปลดปล่อยเสียงครางออกมาดังลั่นห้องสี่เหลี่ยม ประสบการณ์แปลกใหม่ที่ไม่เคยได้สัมผัส ทำให้เจ้าตัวต้องกัดริมฝีปากอย่างรุนแรงและพร้อมกับเชิดหน้าขึ้นอย่างช่วยไม่ได้

มินฮยอนที่สังเกตเห็นกระต่ายใต้ร่างกัดริมฝีปากตัวเองจนเลือดสีแดงค่อยๆซึมออกมานั้นก้มลงไปปิดปากอีกฝ่ายก่อนจะดูดดุนเบาๆ แจฮวานจูบตอบอย่างไม่ประสีประสา ปฏิกิริยาของคนใต้ร่างที่ส่งลิ้นเล็กเกี่ยวตวัดตามคนที่มีประสบการณ์อย่างมินฮยอนนั้นชั่งดูน่ารักและน่าหลงไหลยิ่งกว่าของเล่นชิ้นไหนๆที่ผ่านมา

สะโพกมนของคนใต้ร่างค่อยๆขยับเบาๆตามการกระแทกของมินฮยอน มือเรียวเอื้อมไปบีบเค้นสะโพกมนอย่างหลงใหล ในขณะที่มือเล็กของคนใต้ร่างโอบกอดอีกฝ่าย จิกเล็บลงแผ่นหลังของมินฮยอนเพื่อเป็นการระบายความเสียว

บทเพลงในคืนนี้ยังคงดำเนินต่อไป เป็นบทเพลงที่ร้อนแรงแต่แผงไว้ด้วยความนุ่มนวล บทเพลงที่มีตัวเอกสองคนกำลังบรรเลงอยู่บนเตียง บทเพลงที่ต่างฝ่ายต่างเสพสมไปด้วยกัน บทเพลงที่เป็นเหมือนฝางเส้นสุดท้าย ก่อนที่ทุกอย่างจะลุกเป็นไฟ

ไฟที่ถูกสุมด้วยเชื้อเพลิงอย่างแรง

ไฟที่ยากจะมอดดับ

แต่หากต้องการดับไฟที่กำลังลุกลาม

ก็คงต้องใช้เวลาเป็นอย่างมาก

        แต่เวลามักไม่เคยรอใคร ยิ่งนานไป ทุกอย่างยิ่งแย่

เช่นเดียวกับความรู้สึกของคนสองคน

ที่พอเวลาผ่านพ้นไป

จากที่ไม่ได้คิดอะไร.....

กลับกลายเป็นความรักโดยไม่รู้ตัว.....

กลับไปเม้นที่เด็กดีได้นะคะ ;____;